ışınlanma
Ardında bıraktığın izleri takip ediyor ayaklarım
Kalbim, koşmak istiyor Yavaşla diyor beynim Yoldan çıkman an meselesi Bir bilgenin sözü geliyor aklıma ‘’an’ı yaşamalı insan’’ Ya da uyduruyorum İşime geldiği gibi Anılar biriktiriyorum ‘’biz’’li İyelik eklerine müptela şiirler yazıyorum Birinci ve ikinci tekil şahıslar pek bir garip geliyorlar gözlerime ıssızlıklarına dayanamıyorum ben seni çekiyorum yanıma sen ‘’zaten koşuyordum’’ diyorsun, sana Yetmez diyorum yetmez Gülüyorsun Kızıyorum Hem sana hem bilim adamlarına Ah şu ışınlanma gerçek olsa! |
Ne çok insan var şu anda yanında olmayı dilediğim.
Ömrüne bereket canım, hiç değilse şiirde olsun dileklerimiz.