kabul et
Gidiyorsun, gözlerinde bir eylül yalnızlığı…
Sarı bir yaprak düşüyor ayaklarımın ucuna nazenin Duruyorum olduğum yerde, zeval gelmesin diye üstüne Aklımda sorular sorular… Nerdeydin daha önce, hangi dalı süsledi yeşilin? İnceden bir kar sesi ismin kulağımda Yağıyorsun, duyuyorum. Seni bana getiren hangi rüzgar bilmiyorum ki/teşekkür edeyim Delice estiğinde ben nerdeydim sen kimdeydin Böyle savrulur muydum yine usulca öpseydi dudağımdan Ruhunun köşe başlarındaki karanlıklara böyle girer miydim? Sevmek bir eylem değil seni düşününce/ bir ihtiyaç su kadar Gözlerime düşürdüğün sevdayı sana teslim ediyorum giderken Baktığında aynaya yüzün gülsün diye anımsa diye yüzümü yüzünde Sev diye kendini benim gözlerimle Ve eğer ölünecekse bir gün Son kez göreyim diye Ruhumun aynasını veriyorum sana Kabul et! |
dudağımda bi tebessüm
öyle güzeldi ki şiirin dokunuşu
ince ince
ılık bir mevsimi hatırladım sonra
doğuşumu
Eylül sabahını
sanki annemin dokunuşunu
...
çok güzeldi canım be / sevgimle.