gökyüzünün ateşi çıkmış kuyruğunu nasıl da kıvırmış yorgun nehir alnından ter boşalan gururlu bir duvar otururken gölgesiyle diz dize
anlıyorum bir tek dizeye nefes alır yaz
eteklerini topla diyorum söğüdün kulağına o daha delifişek açıyor bacağını rüzgâr yaldızlı bir yelpazeyi sallıyor elinde kuş kırıntılarını döküyor ağaçlar toprağın sofra örtüsüne
işte geliyorsun ağır ağır iki damarı tıkalı yaşlı bir tekne gibi sallanıyorsun kalbimin balkonunda dönüyorsun gidişten
ilk kez sevinçle öldürüyorum bir sigarayı yarı ömründe
günler geçiyor geçmişin çemberinden bütün geçimsizliğimizle onlara benziyoruz iri kıyım bir yalnızlık düşüyor omuzlarımızdaki cılız beklentiler takvimine
önce koynuna eğilip doğuruyorum ateşin buz giyindiği endişeleri senden doğuyorum sonra
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kalp Balkonu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kalp Balkonu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Güzeldi..
Sevgiler..