Emin olun sizi özellikle seçmiş değilim.Yorumlar % de 90-95 hep aynı,çok güzel,şahane,vb.Tesadüfen sizin yorumunuza denk gelmiş.Yönetimin son mesajına göre malum şiiriniz bir halta benzemiyor deyecekseniz özeline diyebilirsiniz:) Aman suiniyet aramayın da ne ararsanız arayın.Kimse kimsenin şiirini beğenmek mecburiyetinde değil.Sizi üzdümse özür dilerim.

bir hayret var içimde. kolay yorum yapmam. kolay beğenmemde. hata bulduğumunda gözüne sokarım. lakin buradan öğrendiğim şeyler gerçekten var. betimlemeler, imge tamlamaları, imgelerin yerine göre vurguları. kim benim eksiğimi bilebilir ki, öğrendiklerimi yargılasın. ve neden özellikle bu yorumlar benim yorumum üzerinden gelişiyor. peki şöyle desem memnunmu olacaktınız. şiiriniz bir halta benzemiyor. bende hiç bir şey öğrenmedim. bu dahamı olgun olacaktı. muhatap olarak cevap beklemişsiniz. burada yoktum. ve şimdi verdiğim cevaplar tatmin ettimi. bunuda bilemem. lakin şiiriniz<i beğendim. ve alacağım payeleri aldım şiirinizden. saygımla.

Aslında muhatabım asıl muhatabım Yazgı24 dolaysıyle sizdiniz.Asıl muhatabımın cevap vermeyişi size birşeyler anlatmıyor mu?
Demek istediğim bir övgü ve alkış tufanıdır (Akımıdır)gidiyor.
Üzülü/yorum ayrıca kendimi şair olarak görmüyorum sadece şiirle içimi döküyorum vesselam.

Evet gramafon fakirin çalgı aletidir,piyano zenginin ve şair çok mantıklı bir çümle kurmuştur.İşte buna benzer mantık arıyorum ve arayacağım.
Saydığınız veya saymadığınız usta şairlerin şiirlerini anlamlı buluyorum.
Mantıklı bulu/yorum.Bu akımın şiirleri dediğiniz akımın şiirleri beni tatmin etmiyor.Siz akıma kapılmayın kendiniz bir akım yaratın O zaman başım üstüne efendim.Allah a emanet olun.Sevgi ve saygılarımla.

Feyzi bey, Veysel bey yorumunda ''şiir öğretti'' demiş, sanırım hissettirdi demek istemiş. Ki şiir hissettiriyor ve sizin düşündüğünüz gibi boş bir şiirde değil. Bunca şiir eleştirmeni imgenin ne olduğundan ve günümüz şiirinin poetikasından bahsedip duruyor, tabi ki bu eleştirmenlere şairlerde dahil...İmge, betimlemenin öznel hali ve yorumudur. Alışılmamış bağdaştırmalar gerçeği de şiiri, şiir yapan gerçeklerdendir ve şiire öznel bir hava katar. İmge de mantık arama yolu da bir yoldur ve saygı duyulmalı...Fakat, Attila İlhan'ın 'Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor''dizesi bile yaprak titreten özgün bir değeri barındırıyor. Gramofon yoksul olur mu ya? diye sorup, mantıksız derseniz,şiir yazamazsınız zaten...Mesela, Murathan Mungan'ın ''ölümün soğuk demircisi, kayaları bir sürüngen dikkatiyle inerdi''dizelerinde ne anlatmak istediği aşikârdır, mantığını şiirin kendine has örgüsünde arayacaksınız ki doğru olan da budur. Şiir, yeni bir şey söylemedikten,yaprak titretmedikten ve yerinde saydıktan sonra, resimsel bir düzey yaratmadıktan sonra ne işe yarar ve ne kadar şiir denilebilir bu yazılara? Aziz Nesin ne güzel söylemiş''Bizim ülkede üç kişiden dördü şair''diye...Üzerine alan alsın ki herkes şiir yazmasın, yazsın ama ben şiir yazıyorum, şairim demesin. İç dökme başka şey, şiir yazma başka şey...Maalesef ki ben yeni şiir dilini anlamıyorum diyen kitle, kendi şiir düzeylerinin ve birikimlerinin farkında olmuyor.İmgeyi derin bir saçmalama olarak gören tabakaya, ustaların derin imgelerini, gösterge seçimlerini, yeni yaklaşımlarla şiir sanatına olan katkılarını, alışılmamış bağdaştırma denilen nimeti, betimlemenin gücünü ve çağdaş şiirin yapısını incelemeyi öneririm. İmge başka bir şeydir, saçmalama başka şey. Eğer ki postmodern şiirden dem vuruyorsanız size katılıyorum ve bu akımın şiirlerini
ben de beğenmiyorum; soyutlanmış bir hal ile karışan bilinçaltı ve sayıklamanın karışımıdır bu şiirler...İkinci yeniyi de aşan bir anlamsızlık ve anlam tabakasını dışlayan şiirlerdir ve onayladığım bir tarz değildir.
Bunların dışında,bizim toplum da gerçek şairin şiirleri okunmaz da, nedense popüler kültürün yarattığı adamların ve yayınların şiirleri okunur. Mesela Ahmet Selçuk İlkan gibi şairlerin yazdıkları müthiştir kimilerince...Sizce de böyle mi? Yaz, arkaya fon müziğini yasla ve sonra ayıl, bayıl...Şiir, müziksiz
de şiir olabilmeli...Bence Ahmet Selçuk İlkan'ın yaptığı, var olanı olduğu gibi yansıtmaktır,bir iç dökümüdür ve yazdıkları şiir değildir.

Neyse...Son olarak şiiri anlamanın derin okumalardan geçtiğini ve süreli yayınları takip etmekten geçtiğini söylemeliyim. Dergiler, bu anlamda genç şaire ışık olabilir,yeni ve farklı seslerin hissettirdikleri arasında şair kendini bulabilir kanımca. Andrea Malraux'un sözünü burada da yazmalıyım ki çok önemlidir.''İyi manzara resmi yapmak için manzaraya bakılmaz, iyi manzara resimlerine bakılır''der Malraux...Genç şair, geleneği unutmadan,yerli yerince ondan faydalanarak yeniyi aramalıdır.Ben bunu yapıyorum,tavsiye de ederim.

Okuyucunun gücü ve birikimi, şiirin gücünün ve başarısının da belirleyicisidir aslında...Bu yüzden, bizim ülkede şiir sevilmez,insanlarımız şiirin sokak dilinde yazılmasını isterler, aksi durum saçmalıktır ve şiir saçmadır. Kişi, önce kendi düzeyini yükseltmeli, şiirin düzeyi kişinin düzeyine hiçbir zaman inmez çünkü...Söz gelimi, Herkesin aynı şekilde anlayabileceği tarzda şiirler yazılsaydı tarih boyunca, usta şairlerin hiçbiri usta olamazdı ve basit birer şair olurlardı. Bir usta şairi, ayrıksayan en önemli özellik özgünlüğüdür.

Bugün Posta Gazetesi şiirlerine şiir diyen tebaa, Varlık Dergisi, Kitap-lık, Afrodisyas Sanat, Akatalpa, Eliz gibi dergilerde yayımlananlara nasıl olur da şiir değildir diyebilir anlamak mümkün değil...Kötü şiir, hatta şiir bile olmayan içsel dökümlere övgü ile yaklaşılması, okurun düzeyindeki sancıyı açık şekilde göstermektedir. Okur, gerçek şiirle tanışmak için, öncelikle araştırmalı, okumalı, daha çok okumalıdır. Şiirin varlık derecesi için, potansiyel ve birikimli şiir okuyucusuna ulaşma gerekliliği önemlidir.


Saygılarımla...

Mesela neler öğretti bir iki misal verebilir misiniz?
Selam.

Teşekkürler efendim...
Değerli ve ehil olan yorumunuzu dikkate alacağımı bilmenizi isterim.

TEŞEKKÜRLER...

Saygı selam...

Muhterem Nevzat Bey Kardeşim,

Polemik başlatmak istemiyorum; zira ehil olan da olmayan da bizi

ukelalıkla suçlayıp kızıyor,savuruyor...

Lakin,iyi niyetinize binaen birkaç kelam da etmek isterim.

Efendim,

sözcüklerle dans etmek başka bir şey,dilin kurallarını,gramerini

zorlamak başka...Gerçi Can Yücel de zaman zaman yerel dilin

sıcaklığından faydalanmış:" yeşilmişiz" yerine güney ağzıyla "yeşilmişik"

filan demiştir; ama sonuçta birinci çoğul kişi eki, değişik bölgelerde "z"

ya da "k" şeklinde söylendiği için,şairin bu hususta tutarlı bir menşei de

yok değil hani.

Hülasa, büyük şairler sözcüklerle evet ,sıkça sevişiyor; yeni bebeler

yapıyorlar onlardan; fakat dilin matematiğini bozmuyorlar.Sadece Yahya

Kemal böylesi bir yanlışlığı bize yedirmiş:Geçişsiz (nesne alamayan) bir

eylem olan "uyumak" eylemine nesne getirmiş:"Bir uykuyu cananla birlikte

uyuyanlar.." "Onu uyumak" diye bir kullanım olamaz; zira eylem

geçişsiz.Şair usta olduğu için sözdizimi sorunsuz gibi görünüyor.

Ha bir de şu :"Ay bir yandan sen bir yandan sar beni." dizesi var anlatım

bozukluğu taşıyan."Ay" üçüncü tekil kişi sayıldığı için emir

çekiminde "sar" değil,"sarsın" biçiminde çekimlenmelidir. Ya da iki özneyi

bir yüklemde birleştirilip "sarın"(siz) biçiminde dize

kotarılabilirdi.Tabii o zaman da hece sayısı artar vs.vs.

Neyse Mirim "Şiir edebiyatçılara bırakılmayacak kadar ciddi bir iştir."derler.

Siz bana aldırmayın,eylemlerle değil de adlarla dans ederseniz daha

isabetli olur kanaatindeyim.

Ayrıca ,sizi bir kere daha kutluyorum,şiir buram buram emek

kokuyor.Tebrikler.

Teşekkür efendim, beğendiğinize çok sevindim. Türkçe'de bu tip bir sözcüğün olmaması konusunda haklı olabilirsiniz. Zaten Tdk sözlüğünde de yok. Susmak sözcüğünden türettiğim bir sözcük ama benden önce de defalarca kullanılmıştır. Şiir, sözcük türetmelerine, değişimlerine izin veren bir tür; düz yazı da kullanamadığımız değişimler, bu alanda mümkündür. Ece Ayhan'ın ''cehennet'' sözcüğü gibi...

Susuşmak da bunun gibi bir şey...farklılık, yenilik vs...


Selam saygı...

Biz okuyarak büyümeyi seçenlerdeniz. Kavgamız şahıslarla değil, eserlerleriyledir. Günde 100 tane şiir okumaktansa!.. 10 tane adam gibi yazılan şiir okurum. O yazılandan beslenmeye çalışırım.

Bu sitedeyken;
bu durumu kendime rehber edindim

Yolumuzun üzerinde şiirler olsunda
kavgamız varsın olsun...

**

İki dilin kitlenmesini vecizleyen
-susuşamak- yorumunu okuyunca

Özdemir Asaf geldi aklıma
Ve daha niceleri...

Şiir jargonuna ulaşmak zor iştir.
Kalabalık bir dağarcık ister.

Ben yine
çaysadım mı ne :)




çaysadım bak

ben buradaki yoruma da cevaba da hayran kaldım...

kıskandım desem yanlış anlaşılacak:)...

Teşekkürler mavi dans...

Şiir, şair için aşk değilse eğer, şiir sakat doğar. Ben, bir şiir sevdalısının okumadan,kendinden önceki iyi şairlerin yaptıklarına bakmadan gelişemeyeceğine bizzat şahit oldum. Olduğu yerde saymayı yeğleyen bir insan bunun yapar.Andrea Malraux,''İyi manzara resmi yapmak için manzaraya bakılmaz, iyi manzara resimlerine bakılır.''der(Hızlan-Şiir okulu olur mu?) Gelenek bu yüzden önemlidir, şiirin gelişimine eklemlenen düşünce, kalıplarından sıyrılarak hedefe varabilir. Şiir, gelenek ile gelişen zamanın şimdisini birleştirerek yeniyi doğurabilir. Bilinç ve iç sorular bileşkesi, şiirin varmak istediği gerçeği belirler. Şairin kendine çizmek istediği resmin içinde neler var,neyi nasıl yapmak istiyor,şiiri ne olarak görüyor? Şiiri bir iç dökme olarak mı görüyor yoksa evresel bir düzenin parçası olarak mı? Gerektiğinde toplumsal düzeni değiştirme cüretine bile yeltenen şiiri, nasıl yorumluyor dünyasında şair? Şiir ciddi bir iş, bir duygu işi...ama bu kadar değil...şiir, asıl olarak akıl işi...ben ilhamı beklemek gibi bir klişeye de inanmıyorum ve hiç onu beklemedim. Ben şiire gittim hep, o bana gelmedi. Şiiri seviyorum ve çok sevdiğimiz şeylerden olumlu dönüt alabiliyoruz. Şiir, iç dökme değildir, şiir anın fotoğraflanmasıdır kanımca, resimlenmesidir.

Değerli Mavi Dans, sizinle tanışmamız biraz kötü olmuştu ama sanırım şiir yolunda iyi gidiyoruz:)Bu gibi paylaşımları hep sevmişimdir, tıpkı eleştirilmeyi sevdiğim gibi. Şiirime yaptığınız yorum için çok teşekkürler, mutluluk bazen, bir bilir kişinin şiire yaptığı güzel yoruma karışan bir şair sevinmesidir.

Daha iyi şiir ve yerlerde görüşmek dileğiyle...

Saygılar selamlar...

doğumun ardı büyümenin asfaltında önüne çıkacak engellere bilgin, birikimin ve özgüvenin ile karşılık vermektir...

sonrası şiir ülkesine kelimeler sağmaktır...

yolun açık /olsun/ şair...

Bir şairi en çok mutlu eden güzel bir şiirin doğumudur, ikinci mutluluğu ise şiirinin yetkin bir şair tarafından övülmesidir.

Çok teşekkürler Mehtap hanım, yüreğinize sağlık...

Saygılar selamlar...

takip ediyorum seni yarışmalar, dergiler harika gidiyorsun

elbette o rüzgar seni zirveye taşıyacak yıldızımız olacaksın şiir adına

kesinlikle iyi yoldasın hayırlısıyla inşallah

Eyvallah cânâ...Çok değerli bir yorum bu...İyi şiir,yeni söyleyişler, özgünlük...sanırım artık kapıldığım rüzgâra sözüm geçmiyor. İleri, durmadan ileri...iyiye ve daha iyiye...
Yorum çok mutlu etti...

teşekkürler...

saygı selam...