SAKINŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Nerden bulur bu insanlar, ben mutsuzken gülünecek şeyleri...
I. kaç aşk yılı geçti haberiniz var mı? köklerinden yara alırken sakız ağaçları çetelesini kim tuttu bu yanlışlığın oysa bir kez kaldırsaydık görecektik başımızı gök Tanrı’yı ne kadar -kızdırdık- kötü bir dilemmâda kayboldu nefesimiz biz damarlarımızdan çekilenlerin derdindeyken ya da küllükleri ağzına dek doldurmanın.. ve hep kendimize yonttuk kabuğunu zamanın onlarsa görmezden geldiler yangında ilk kurtarılacakları daha da tetiklendi insanlığımız bakın gemiyi ilk terk eden olduk II. savaştık/kendimizce ikimiz bu dünyada değilken bile ruhlarımızla anlaşmayı unutup/ikiye bölündük tıpkı iman tahtamız gibi ar damarı çatlak soğuk bir makina ya da saldırgan bir pit bull nasılsa nice şafaklar sökerken ya hırladık ya da seyreylemeden uyuduk siyahın kızarmasını tek bir bomba bile öldüremez artık dünlerimizi bu satten sonra görünmez olanı ne yok edebilir ki Anne ! sakın ellerini, ellerimden bir daha alma .. .. Çiğdem Parlayüksel |