kasım patırtılarıne kaldı malûm kasım kasırgasına şunun şurasında diye başlayacak... o mısraya ne kaldı? şairsen; ömür dediğin... sonu muamma üç-beş kırık aşk masalı kağıtta yirmi-otuz kıtalık isyan kırk-elli avuçluk çatlak alkış bestesini düzmeli. güftesini yazmalı. göz değil gök ağlatan o ağıda... şunun şurasında ne kaldı? bu kadar zor olmalı mıydı sevmek bu kader yormalı mıydı kalemi/ yüreği/ hevesi kırasıya dek kıyasıya mı savaşmalıydı o kısacık şiirde kayısıyla erik/ martıyla köpük anayla çocuk/ sahiple köpek ülkeyle toprak/ ahh... vicdan ile Hâk! ya yan yana koyulmalı mıydı tabuta naaş ile doyulmamış aşk?................... şimdi kaç cenaze arabası görsek evimizin önünden vakurla geçen gözlerimize kâr bellemeliyiz yâr ben kalbimi kalemimi sana bıraktım sen ucuna vuslata dair bir kelâmı sar papatyalar/ güller/ sümbüller ezmiş geçmişiz kasımpatılardan gayrı şimdi bize ne kaldı? JD |
evimizin önünden vakurla geçen
gözlerimize kâr bellemeliyiz yâr
ben kalbimi kalemimi sana bıraktım
sen ucuna vuslata dair bir kelâmı sar
papatyalar/ güller/ sümbüller ezmiş geçmişiz
kasımpatılardan gayrı şimdi bize ne kaldı?
GÜZEL BİR ŞİİRDİ.