Yalnız Senin
içimde saklı kışın ortasında
üşüyen gene kendimim... gidişinle sular acılaştı soğuklar yoruldu caddelerde bir gülüşlük güneş bile doğmadı ama içim tatlı ve sıcak aydınlığınla... çocukların uyanma saatinde gel yeryüzü en masum halindeyken... düşler düşünceler suçsuzken kalbimde seni tanımıyordum daha... var olan her şeyin iyi kötü bir adı var gelişinin hariç... yokluğunda çıplak bir fidandım haylaz rüzgarlardan bile korkan hasretinde yana bir orman her ikisindeyse yalnız senindim yalnız senin... kağan işçen |