50 KURUŞLUK SEVDA
korkularım vardı benden kaçışan
küçük çep harçlıklarında çebime dolan gece lambalarındaki dağılan korkularım harçadım parçalarken çocukluğumu yerini ergenliğe bırakırken sürgünlerim cephede hiç savaşmadım sevmeleri lise sıralarına kazırken elli kuruşlarda kalp yaptım fesli kafanın çevresini teorinin az pratiğin çok olduğu büyümelerde ilk mektubu şu anki gibi yazarken yüzüm kızardı yüreğim kabardı metal bir fesli elli elli kuruşta ben çok paralandım parasızlığımda ama sevdim üç kuruşluk sevdaları cebime atarken elli kuruş kadar kaliteli paralarla sana kalp figürü yaptım osmanlı kadar büyük o fesli parayla kalp yaptım AŞK KURUŞLA ÖLÇÜLMÜYORMUŞ öğrendim ki... param yokkkkkk.... |
ve cımbızla çekermiş gibi ilk bu şiirinizden başladım vede alttaki yorumlara gözüm takıldı polomiğinize neyse benim söylemek istediğim ben çok zor beyenen biriyim benim şiir anlayışım ,yazışım okumak ,duymak istediğim mısralar öyle tek düze gittim geldim gördüm gibi değil ben diyorum ki isteyen kalemini istediği gibi konuştursun şiiri klasik bir kalıp içine sokmasınlar kişi özgürlüğünce yazsın kendi özünün sesiyle başkalarının şöyle ol dediği tarzda değil sayfada yönetimin belirlediği Can YÜCEL Yada benzeri değerde bu işin erbabı sertifikalı bir eleştirmen görevlendirilir o müdahale eder belkim eyvallah fakat içimizden birilerinin sırf laf olsun diye takıntıları mı lar imgeler virgüller vs bunların konu edilmesi saçma bu kadar gevezelikten sonra ben vallah beyendim mısralarınızı anlatımınız konuyu işleyişiniz ifade şekliniz güzel Kemnur arkadaşımızın yazdığı yorumuda dikkate alınız yazdıkları doğru