7
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1481
Okunma
efsunlu bir terkip bu karanlık
boz bulanık eşgalli bir mahâl burası
boş kapıdan girer kalabalıklar
yanarken aniden sönen mumlar
zamandır vuran
ve süzülür ilistirden
tanıdık tanımadık nice solgun mahlaslar
bilirsin iki dudağa hürmet yaşar insan
bazen tevilden muhalif direnmektir yaşama, hayat
bazen de muhasebe muharebe arası tedrisat
-teslimiyet
çürüyen dilekler ip gibi asılırken genzine
dik durmalısın
koparken kifayetsiz ağrılı yaşam sancağından
karşı konamaz çağrılı bir emir kipidir bu
ve bilirsin iki dudağının arasından çıkar, tanrıdan
bir duyarsın ki kurumuş bir vaha
bir duyarsın ki çağrılmış yeşil bir yaprak ilâha
bir bakmışsın yaralanmış yine tavuk döşü bir masal
bir bakmışsın sönmüş bir kahkaha ormanı daha
hoşçakal asil adam
hoşçakal...
ToprağınSesi
.
5.0
100% (14)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
