tedhişe sayıklı bir gecenin üvez ikramı-sabah
hava serin
yeni cephe tutmuş bir yığın çengel daha
-sevin, senin eserin -
tırmandıkça çıldırmış sessizlik
tırpanlıyor yokuş havliyle budama
su almış yine an’a gemi
dargınım sana cam buğusu dili
bak! bir hatim daha boşa gitmiş!
ki; fâili hayli geçirgen bir yoksun’luk üzerimde
vakitsiz iştigal haramdı hani
aktimi unutmak farz-ı kifaye
ihtimal, kurarım yine saatimi abes’inle
sabahı kendinden sayan horoz gibi
atarım kendimi terli ıslıkların falezine!..



nasıl an’larsın ki
ıssız bir liman gibi dabbe yemiş
serseri kuşların sefil uçuşlarına kalmış ülke
bilirken, su hayattır candır
delilik değil mi! bir bardak olmak hayali
denizler boğuluyor desem mesela
bilir misin suyun suya ettiğini!



gözlerime baksan son kez
ve desen ki; artık git!
desem artık gitmiş!
ya da hissetsem kurşun bitmiş!
demli bir fondiple gömerim h e r ş e y i m i
bırakırım belki batık gemi türkülerini
gurur deme sakın
kendini kaybetti ne vakittir
uyurken sarhoş, ayıkken lâl o budala
ve ne zaman düşsen aklıma
bir kez daha vuruluyor o tiynetsiz maskara!




yürümezdi diyorum, olsan
yüzmez, genzimde bu küffâr kokular
yüklenmez yüzüme bu turnusol feveran
biliyorum adım gibi
dualarım eskidi artık, naçar
ama tesbihtedir hata değil mi!
aşkın soluduğu ortama, teşbih sokulmaz hani
biliyorum besmelesiz
yazgımın acı prospektüsünden
aşk bir kere konar
gerisi hep onu tekrar...



gitmeliyim şimdi
çağırır birazdan kibirli sömürge
yine dalarım belki eski bir gramafona
hem diyez bir uyku beni bekler
bilsen nicedir, ellerim koynumda uyuyorum
ve içimde şüpheye meyilli bir karargâh
ama korkmam gereksiz

nasılsa vuslatsız s/ilahım var!..




ToprağınSesi


.