İlk Defaydı
iki kuru sözle geçiştiremem
kasabalı güneşin güzelliğini almalıyım sıcaklığını koynuma... anlar bilirim çoğunluğu kış rengi soğuk sevilmelere muhtaçtı gövdem ağaçlı ve yeşil yollardan gel bana... ilk defaydı rüzgarsız zaman durmuştu sanki bulutlar durdular ben altlarından yürüdüm... eski bir pencere önüydü fesleğenli o hep orda her zaman orda olacaktı ama ben olmayacaktım... duvarların başka ve eksik anlamı vardı kimisine otururdum kimisine saklanır içinde yaşadığımı farkedene kadar... dar bir sokağın sesleri kadar yakınsın yalnızlığıma yanıbaşımda ama umarsız... kağan işçen... |