SEN YOKTUN, BELKİ HİÇ OLMAMIŞTIN
“dağlardan gelen kokundu
ve sevdalı bakışların ama benim beklediğim sendin sen, başka bir şey değildin sen yoktun, belki hiç olmamıştın.” benim için kekik koklama mevsimi değildi. dağlar, ardından koşulmayacak çığlıklar kadar uzak ve loş ışıklarım altında şampanya rengindeydi. ama gene bir yürek burulması ve anlatılmaz bir ağır sancı bir kefen gibi sarıp sarmaladı dinlerken aynı şarkıyı. sen yoktun, belki hiç olmamıştın. şiddetle patlıyorum, kadehim ellerimde sokak gezgini damarlarımın, kim basarsa üstüne. çalınan yelkenlerimin rengi çiçek bozuğu ama gene bir başka hasret ve anlaşılmaz bir deniz kokusu. bir dalga gibi sarıp sarmaladı dinlerken aynı şarkıyı. sen yoktun, belki hiç olmamıştın. benim beklediğim sendin, sen başka bir şey değildin. yalnızca sevdalı bakışların ve dağlardan gelen kokundun. ama benim içimde açan çiçeklerin adı yalnızlıktı dinlediğim zaman aynı şarkıyı. Cevat Çeştepe (eski tarihli bir şiir) |
Yok, satan bir filmin olmayan sahnesinde
Bana ait olmayan bir hikayenin tam ortasında
Olmayan bir aşkta son veda sahnesinde
Yaşanmamış bir sevdada olmayan bir yürekte
Yoktular yada zaten hiç olmamışlardı
eski bir şiirden....oldular mı acaba...
kaleminize sağlık...