bana kâğıttan bir düş bıraktı Eylül katlayıp cebime soktuğum hapşıran mızıka
çalınan zamanı yerine koymak istedim olmadı resimleri bir yığın kuş ile teyellemek acının ziline asmak fesleğen yapraklarını
söylesem ne dersiniz uğultular bahçesi önünden geçiyor gözlerinizdeki avlunun
kuşları sevdiğimi bilin kuşlar ki ılıman bir öyküdür ayaklarıyla dokunurlar her şeylerin fotoğrafına evlerin içindeki birkaç mimozaya ve evsizliğine soğuyan küçük ellerin
kalabalıklar sadece süstür tekil şehirlere tozlarıdır sokaklarda zamanın süpürdüğü
ama hayat koskoca bir karnaval yalnızlık ağız dalaşı iki çocuğun titreyen bir kar haberi yaşam bültenlerinde
şimdi griden olma ellerim sizin olsun siz beyazsınız bir apartman boşluğusunuz gözlemlerimde
felaket tellalları geceleri mi çıkar hep bir depremi en güzel çocuklar mı karşılar
ellerim bir çiçektir aslında bilseniz nasıl saksısında gıdıklarım annemi sahi nerede dünden kalan o fotoğraf babamı sorsanız babam bir civan perçemi
evler yürüdü üstüme gördünüz değil mi balkonlar pencereler ve düşünceli güz ağaçları kâbusuma rüzgâr diken bir karartma gecesi
ah kime yansam ayağı topal bir yangın çizilir defterlere en suskun harf olur çenebaz bir şiirde ‘‘ğ’’
ölülerden şehirler inşa edilen mecburi güzergâh atların fısıldadığı tek b/ölümlük buz kokulu dizi
sözcükler kursağa kurulan yalınayak çadırlardır bazen bazen en yüksek umutları gösterir iki çocuğun gülüşmesi zamanın fiziki haritasında büyüyüp küçülür hayat
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÜZGÜN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÜZGÜN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.