ürperen yargılarda yanılmadım hiç
askıya almadım yaralarımın tazeliğini
çiğnediğim kurallarda zamanı yendim
kuş sürüleri ve güz yaprakları aklımda her an
dilimin ucunda eksiksiz bütün yeryüzü
ama önce çığlığımdaki...

kurduğun köprüler yetmezdi ırmaklarına
kumral caddelerimizin
ve göz pınarlarımızda toz deryalı bir ton çalı çırpı
önümüzde karamsar ilk akşam bulutlarının mor hüznü
tenimdeki hırçın açlığı kandırmazdı yanımda olman
kıvrım kıvrım bir çıplaklıkta yok ederken ellerimi
sadece bir rüzgar...


zamansız
mekansız
tiransız
bir yeryüzü eğreltisi gerçeğidir aşk
ağız tatlarında mevsim geçişlerini duyumsatan
ıslak ağaç kokularıyla üşümek kadar dinlendirici
yüreğimde göç izleri bütün ayrılıkların
yumuşacık toprağın göğsünde uyurken tarih
yepyeni bir anla çıkacağım karşına...

kağan işçen