Saat seni İçimden Geçiyor..
Ve sen hiçbir şeye sığmayan yalnızlığı bıraktın bana.
Sarıldım, sen kokuyordun. Sarılmak hiç bu kadar soğuk olmamıştı, Üşüdüm.. Üşüdükçe de sarıldım, Sen gelmedin, Ben yine sarıldım.. Bir gün dönersen eğer, Sarmaş dolaş bulacaksın bizi, şaşırma… Kıskansaydın , gitmezdin Yalnızlıkla beni baş başa bırakmaya gönlün razı olmazdı.. Hem kıskanır mıydın ki,seven kıskanır derlerdi çünkü… Sarıldım , sen kokuyordun. Dudakların, avucun.. Ve hatta Avucundaki çizgiler bile kokuyordu, Özlem bu kadar ağırdı,sus... Gelmeyen birine geleceği söylersem, Merakı kalmazmış, annem öyle derdi.. İşaret parmağımı dudağımın üstünden çekemem , Vazgeçirmenin sırası değil… O’lacak iş değil… Sen gelmeyeceksen ben gidiyorum, Sana doğru .. Saat seni içimden geçiyor. Hazır ol.. -ölmeye geldim, aç gözlerini. Merve TAŞÇI |
güzel kelimeler yakalıyosun buda şiire estetik anlam kazandırıyor kutlarım yürek seinizi hürmetler