aynı yön
hangi sevmenin ismiydi bu şehir
unutulmanın efsanevi yolunda hangi kadının şarkısı bir kaç bulut geldi gözlerime kondu ağladım bu şehre yüzüm düştü indi dudağımın kenarına gamze dedim adına gamzeler çürüdü daha neler çürüdü eskiliğinde burnumun kokular, güzel insanlarla tükendi korktum suratımda orta çağ sehpası köşeleri olmayan bir felsefe ile korktum ellerimde süpürgesi yalnızlığın asıl hüznü yok olmakla yaşadım kaçıncı kez kaçışıydı hatırlamıyorum gözlerimin aynadan ve kaçışlar bütün delilerin ortak noktası korktum Merve Taşçı |
güzel bir anlatım dı yüreğine sağlık..