sizin hiç kadınlığınız öldü mü?
sizin hiç kadınlığınız öldü mü?
benim öldü, kör oldum. Yaktılar, götürdüler, dereye attılar baba ve oğlundan ummazdım bunu kör oldum siz hiç otobüse bindiniz mi akşamüstü ben bindim, lambanın biri söndü gözümün biri söndü, kör oldum. tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak söylemesine maviydi, kör oldum koltuklara gelince, otobüsün yarı büklüm desenli koltuklarına koltuklar solgun bir gündü yoksul ve yoksul gibiydi koltuklara bakınca yüzümün yarısını gördüm bir adamı ve özür dilerim adamlar diyemem iki herif daha vardı bir şey gibiydi bir şey gibi kötü yüzümden ummazdım bunu kör oldum siz hiç kimsesiz oldunuz mu? Merve Taşçı (cemal süreya’dan aldığımı özgecan aslana ithaf ediyorum ya da şuanlardaki bütün bu kimsesizliğe) |
saygılar sevgiler, hep yazın