Ağır Serenat
bak şimdi
durupdururken sabah oldu durduk yerde sustu ağustos böceği son ağustosunu yaşar gibi ağaçlar eylüle öfkeli gecenin yorgun düşen yanıyım yalan sevişmelerden üstelik ağaçlar unutmuş yağmurda dinlenmeyi damağımda tan yerinin ağaran tadı senin gelmeyeceğinin hayatsal anlamı kaldırım taşları da biçare gözümde ne de olsa ezip geçtiğindir o da yürekdaş ölümüme azgın anaforların ortasında ateşten bir can simidi ölmek tanrıdır şiir o sevilen kadın imgesini her an özlediğin ben kendi sularında sevimsiz bir ıslık sensiz bir unutkanlık ah ne zavallı kağan işçen |