bakmalaryemin bir hüznü savururken kuşlar ğöğün gövdesinde dans eder ruhum ayın ben halinde severim en çok seni gözlerindeki bakmalar hep Hilal keder kırık bir düşe şehri yağmalarken duvarlarını yıkarım cehennemin ellerimdeki parçaların bahar kokulu resimlerinde anımsarım dünü karanlık boğulur sularda ve bildiğim tüm feryadlar... ince umuda bağlanan anları severim hayallerde ayrılık ağrısı asılır yokluğun gölgesine bilirim gecenin yarasını derin gözlerinde tenime sürsem ıslak aklını beyaz uğultu dolar odam huzur akar uykulardan sarmalarım açlığı uçurum tepelerine güneş uzanır sabaha gözlerindeki yangınlar hep hilal |