HACIYATMAZmahzun/ masum değil bakışı kahırlar yağdı üstüne derin oyuklarında ne yana vursan başını bir karanlık yırtılırken bin karanlık çıkar içinden sin ve ölümün derinliğinden kalabalıklara taşıyorsun kalbinin tenhasını susmuyor /unutturmuyor iki yüzünde de, acı dünya yandı söz büküldü düştü boynu külde zindan aydınlığı el izsiz tindeki yontunun yorgunluğu dinmeyecek sevgisızın adı kayıp saçları kesilmiş rüzgâr tutsak deltada buz olmuş su aynı yerde bulamayacaksın kimseyi ve de kendini… ay söndü birbirini kesmeyen yollardasınız bağır bağırabildiğince imkânsızlardasın sahne arkası / son raund bitti âdemine uydu o da hacıyatmaz artık dünya! Hâdiye Kaptan (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
vicdanı da cüzdanı da düşünmeli
der gibiydi şiiriniz
sağlıcakla