DİL-İ BÎÇÂREah! çocuk gözlerinde sonbahar pusu/su menevişlendiremiyor hayat suyunu her yerin gece ışımıyor yüzün, hep böyle soluk sızacak yer yok güne duyuramıyor renklerin sesini ahtım olsun ki bir gün kıştan yaza kaçıracağım seni… ah! çocuk kabahatin çoğu sende açlığında tok saydığın kendinden esirgediğin kendine sevgi fukaralığın var senin ellere yaz sofraları kurarken kendi sofranda soğuk kışı yudumladın ah! çocuk… sırtında taşırken başkalarını ne zaman sevdin kendini? kendini taşıman için sarıl kendine ne çok eğilip büküldü se(n)ssizliğin sende anla artık bundan dil-i bîçâresin Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |
Güne düşen seçkiyi ve sizi
kutluyorum..
Tebriklerimle şairem..
Sevgi ve saygıyla esen kalın...