YAŞAYAMAMAKdışlandım gülücükten karşı çıkmadığım için aydınlığa kitaplar dolusu kurşun sıkmadığım için elim çenemde düşünmem suç ipe sapa gelmez işler ardına dek açık gir tutsaklar kapısından ez kökünü dost çiçek katmasın fikirlerini ister dalı kırsın fırtına komasın kuş yuvası bülbül ötmesin hiç doğmamış ve yaşamamış olmak gerek ruşen ali’nin gözlerine mil çekmekle yok sayılamaz gerçek ey dağlar bir dağlar bir ucundan bakınca bir ucu görünmez dünyanın girmesin içine kimse kazık çakar gibi dünyaya işte ölüm: hiç yaşayamamak! yaşayamayanlar aylak sokaklarda kendilerine koşsalar dümen çok geri dönün geri arkadakiler ,öndekiler, sondakiler saat kurar gibi ayarlandı yeriniz daha geri ,daha geri bir günlük kelebek kanadı bile takınmayınız göktekiler yerinden son derece hoşnut bir sofra kurmuşlar lokmanızdan hırkalarınızdan beşer parça kırpmışlar oh devran otur külhan bir palyoça gülüşü bile takmayınız ağzınıza beyler gülüşünden son derece memnun cümle gülüşlerinizi çalmışlar kapalı çarşıyı talan eder gibi hırsızlar Nazik Gülünay |
sağlıcakla kalın