bugün son durağın,tam önündeyim
O malum kapı altı...
Gecenin karanlığı epey bi çökmüş mapus damına,sessiz ama çığlık çığlığa...
ve bende tam burdayım aynı şeyi yaşıyorum,bağırıyorum kimse duymuyor sesimi...
gık yok kimseden
Yaşam belirtisi daha ilk adımda kayboldu
Ne olacak diye düşünürken soyunduk girdik içeri,evet doğru anladınız soyun dediler soyunduk prosödür böyleymiş meğer,altı üstü suç işledik asıl kabahati ıslah edecekler baştan yapmış tı neymiş içeri zararlı maddeler sokarmışız ondanmış bu hukuklu hukuksuzluk
zaten...
Daha çok senem vardı aceleye hiç gerek yoktu buralarında huyunu suyunu bilmiyorum daha kötüye gitmesin işler dedik herkezin yaptığını yaptık çök kalk...
Sonunda geldim beni cezam kadar kabul eden,üvey baba evine...
daha ilk gün başladı hayaller harmanlanıp acılara dönüşmeye,
alışmaya fırsat Bile vermedi üvey baba evimiz...
görüş günleri çok heyecanlı,tabi gelenler için iyiydi de
kapıyı beklemeyenlerde vardı direk yatağında bekleyen,
Mapus dedigin sıgıntı yaşamak ne ise aynı ta kendisi ayırt etmeye ugrasmayın tam da o
Bir film düşün dev ekranda,
bir film düşünün otuz iki ekran siyah beyaz
O misal mahrumiyet bölgesi
Çıkışların sadece müddetnamede yazıldığı
Kadar bitiremeden çıkamaz sın
Dallı budaklı agaclar da hayal etmeyin
yumurta,yıda eleyin hayatınızdan,onada hasretsiniz, kısacası mapus özlemin başkenti,yaşamın sınır kapısı,duaların karargahı,gözyaşlarının denizi,sevgiyi hayal edenlerin karanlık yuvası,
Burası üvey babanın evi
mapus damı