Uykum geliyor
Yüzüme düşen yeni bir çizgiyle anladım yaşanamayacak aşkların da olduğunu
ve yaşanmışların yaşanmamış sayılmasının onurunu keşfettim bir gecede göğsümdeki kanadı kırık kırlangıcın çırpınmalarına aldırmam artık artık düşlerle tazeleyeceğim imanımı; kalbimdeki imama uyarak sesindeki büyük acıyı duyarak gideceğim secdeye gönlümü gökyüzüne açarak yalvaracağım kimsesizliğin huşusu içinde edeceğim duamı, bir yudum rüzgâr ve bir lokma bulutla geçineceğim her gece, yangın yerine dönen kıblemde ağlayacağım yazık benden çok yanacak sevdiklerim alnım ateşe değdikçe! Değdiği her yerden yara almış yalpalayan ruhum çok yorgun, gayrı gitsin gözlerimde oynayan şu çingene kırın kemanı parçalayın udu örtün üzerime çimenli yorganımı, anlamıyor musunuz uykum geliyor uykum! ö.n |
anlamıyor musunuz
uykum geliyor
uykum!
Ömer Bey, sayfanıza gelince şiir okuyorum; ne güzel bir betimleme, ne güzel bir imge. ÇİMENLİ YORGAN elbet bir gün hepimizin üstüne örtülecek.
Tebrik ederim
saygılar