yalnızlık gelmiş,hoşgelmişŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ne vefalı şu yalnızlık,
koca dünya unutsa o,seni bırakmıyor.
tuttu ellerimden
gözlerindeki esrara dalmışken ben yüzünü çevirdi utangaçça senin suçun değil ki yapma böyle bak,mahçup oluyorum sana. bir şeyler saklıyor benden biliyorum ondan böyle durgunluğu hoyratlığına alışkınım ben oysa şimdi didik didik edip beni yorsa git,diyeceğim suratsızca çağırmadan gelme hatta yakınıma bile uğrama. ama böyle sessizce yürüyünce yanımda, suçlu edasıyla kovamıyorum da. ah ben,bu kadar da yufka yürekli olma! sessizliği yoruyor beni bir konuşsa! uğramamıştın ne zamandır merak ettim,diyorum. yalan oysa inanmıyor zaten o da, gülümsüyor ilk defa. iyice sokuluyor dostça. meraklanma,diyor bundan sonra. temelli geldim. « Önceki Şiir Sonraki Şiir » |