Âşikar Avuntu
mâhur beste s/ezgileri unuttu ne zamandır yıldönümleri ekleniyor giderek yılkılara ateşe dayanmak içindir zaten saç ayağı küllere yatınca ses çıkarmaz kor hem, anlatılmaz yaşanır giyinik çıplaklık fakirse, çıplaksa ahâli, giydirilir, doyurulur kral çıplaksa ahâliye duyurulur!.. bir ölüm tabakası kenetli üzerimde istemeyerek tamtamlar çağırıyor nedense daha bir çekici geliyor kendini yuvarlayan neşeden soyunuk melodiler kesici korsan matemler dileniyor dilimin avlusunda ya da ben arabesk yanaşıyorum liman diyerek! kapalı cümleler istila ediyor zihnimi oysa en çok yarım aralık bilincim özütü kana bulanmış sanrılar debeleniyor genzimin buğusuyla birleşince yumruk ellerim çabaladıkça sarmalı çözmeye üzerime devriliyor o resim kanmak istiyorum bir şekilde sudan ucuz sebepler gebeleniyor aklıma virgülden sonra boyun eğmiyor tümceler noktadan sonra düşüyor esas söylenecekler! ipi elinde dolaşıyor zaman örgüsüyle beynim dün de yarınla birlik üstelik muhkem masuralarla şişleniyor hafsala ne kaçabilmek mümkün ne kurtulabilmek ayrılmak istiyorsun işte bir şekilde kendinden ve yine o şekil! yine o içine demirlenen acı çaresizlik! yine o asimetrik med cezir dilemma!.. -bunun adı humma- her yokuşun bir inişi olur hani her gidişin de bir... -bu da umma- biliyorsun aslında tedavi- tedavül arası esiyor zaman ve doyurmasa da açlık kesiyor belkiler giderek daha da daralırken öykü/sel konjonktür zamana direnen sadece avuçlarla büyüyen içinle içinde büyüyen kavgaların beslediği planktonlar!
ToprağınSesi . |