Melez Kalp Çarpıntılarıtam mevsimidir yalnız kalmanın fundalıklar altında tiril tiril aya karşı.. upuzun serilip kutsal topraklara gökte ne varsa toplanma zamanıdır belkide hasadın yüzü ummadığın kadar kırmızı ağlamaktadır bilmediğin denizsiz kentteki o çocuk çevir madalyonu yıldızların sırnaşık gölgelerinde bağdaş kursun o yürek /bir şiire karşı sırtına eylül kuşanmış atlılar dört nala koşarken ruhunun gözeneklerine ve fal kapatırken yalnızlığa yüreğinde pis bir tümör sızlarken yorgunca parantezler aç kendine (bir resim çiz ya da bir kalp ve ok – hatta baş harfler türet ) çocukça bir ekşi erik ağacının üzerinde yıllardır boş duran gönül bahçeni yarat silikleşen çehrene yeni bir dudak .. öp sonra geçmişini soyunmadan seviş onunla soyuna sopuna havale et soysuzlukları ve git hiç gitmediğin kadar/kendinden uzağa ağzında İstanbul lehçesi kirpiğinde henüz yaşanmamış ayrılıkların tuzuyla.. Çiğdem PARLAYÜKSEL |
yıllardır boş duran gönül bahçeni yarat
silikleşen çehrene yeni bir dudak ..
öp sonra geçmişini
soyunmadan seviş onunla
soyuna sopuna havale et
soysuzlukları
ve git
hiç gitmediğin kadar/kendinden uzağa
ağzında İstanbul lehçesi
kirpiğinde henüz yaşanmamış ayrılıkların tuzuyla..
şiirdi
asiydi
güzeldi
emeğe saygı ile alkışladım
tebrıklerımle şairem
yüreğine öz'üne sağlık
hep böyle güzel yaz
tebrıklerımle
saygılar selamlar