Şiir: Yeşilırmak
Müzik: Gürsoy Bayram Turhan

Bir gün gelecek çıkıp gideceğim hayatından
Her yer karanlık olacak gün bitti sanacaksın
Belki de umursamayacaksın unuturum diyeceksin
Yüreğimde sultan iken başka yüreklerde meze olacaksın
Her şeyi fark ettiğinde dilinden bir tek söz çıkacak…
Keşke diyeceksin..

Sonsuz düşlerin sonu olmayan sevdaların olacak..
Unutma ki kimse benim kadar sevmeyecek seni
Bana oynadığın oyun sahnesi kapanırken
Perde inecek pişmanlıklarınla baş başa kalacaksın..
Keşke,keşke diyeceksin

Ben bittim, tutunduğum bütün dallar kırıldı dediğinde
Nereye gittiğine bakmadan uzaklaşacaksın
Martıların eşlik ettiği bir vapur yolculuğunda
Bir yol arkadaşı bulup kendi hayatınını anlatacaksın
Sana nasihatı keşke yapmasaydın olacak

Gökyüzü karardıkça kısık gözlerle bakacaksın
Yavaş yavaş kapatıp gözlerini az olsa da
Benim ile yaşadığın yıllara düşlere dalacaksın
Özlemimle küle dönmüş yüreğin yine alev alev yanacak

Tek başına yürüyeceksin bensiz kaldığın şehrin sokaklarında..
Sonra oturacağın bir masada elini uzatacaksın boşluğa
Hayalde olsa tutacaksın ellerimi sıkıca saracaksın
Tenimin kokusunu çekerken için sızlayacak
Keşke,keşke diyeceksin.

Kaçmak sende alışkanlık haline gelecek?
En kötüsü de kendinden bile kaçacaksın
Aynalara baktığında birden fazla sen göreceksin
Hangisi gerçek hangisi sahte anlamayacaksın
Yine yüzünde sahte maske ile dolaşacaksın
Ve keşkelerinde boğulacaksın

YEŞİLIRMAK