borderline
kayalara vuruyor ruhum
beynimden firar etmiş yıkımların korkak ve bir o kadar da sancılı nefessiz kalmış hayallerinde... boşluğa uzanır gibi oluyor ellerim iç sancısı daha yeni şoklanmış yüreğimde kimsesizlikten korkan bir atış ve ve nedensizce bir çırpınışın intihar sahnelerinde baş rol oynayan isyankar bir genç kızın kolundan akan bir jilet yarasında sabahlayan vedasız misafirlerini kırmızılara boyayan bir duş alıyorum paslı ellerimle... sözünü bitirip kahpece gülüşlerden tiksinti duyan felçli bir aklın eksiltili cümlelerle barışık havayi anılarında boğulan siyah beyaz bir resmin geçmişten getirdiği ağıdı anlatmak istiyorum gözlerimle... emniyeti açılmış bir silahın korkuyla tutulan cinayet sahnelerinde ürkmeden kahkaha atıp boğulurcasına belki de susup bir koltuğa saklanıp arkasında düşler kurarken gülen bir hainin kelepçelerine takılıp kalınmış andan uzak zamana yakın bir serzenişin giyotine vurulmak üzere götürülen bir beden bir feryad ve ve ahlarıyla kararmış bir tene dokunmak istiyorum sözcüklerimle... umudu çoruha atıp arazda boğduğum hayallerin köprüsünü yıkarken gönül nehrimin kurak bir araziye ektiğim güllerin ölümünü izlerken aynayı seyretmekten farksız bulduğum görüntülerin bir çöp yığını gibi atılıp sahte bir oyunda başrol verilen adım ve ben farklı iki kişiyiz artık... suskun ruhumun karaya vuran yanında parçalanan yüreğin kalıntıları çürümüş öfke kokan dudaklarım insanlığa isyankar... yakışmıyor bu laflar bana ben buysam kaybolan kim ya o diğer kişi peki kurulu salıncaktan düşmekten korkan kız ya da yalan söylemekten çekinen berduş peki isyan eden bankta hayal kuran sessiz düş ya her yağmurlu gecede kaybolan peki her zorlukta tekrar tekrar yıkılmadan pes etmeyen dost her saniyede yeniden terkeden sevgili kim bunlar ben diye anılan susturmak istiyorum içimdeki çocuğu yüreğimle... galiba hepsi bir adda toplanmış ben diye kovalıyorlar ruhumu sinsice peki onlar bense ben kimim?????????? |
hoşkalınız iyi geceler efendim..
,,