Hep incinmek için kapıda bekler aşk. Aşkın en başarısız bölümüdür ayrılmak. Çünkü saçmalıktır ayrılık, ihanetlerin acıtan yanı kadar...

Gökyüzünün bize aitlik babında zaman dokunan yanıdır küstah gülüşler...Sonrası tiyatronun reel oluşuna şahit olan palmiye ağaçlarının çekirdekleri hatırlayışı gibidir. Keçi sütünden yapılmış bir dondurmanın kıvamında söylencesi olur aşkın marifeti:

'Çek çek bitmiyor kahrı...'


…sanki hareketin tamamını yapıyorlarmış gibi. Kadınsallığında hayallerdir sevgi. Bir yazarın defalarca dediği gibi belki de; 'Aşk, kadındır...!' Olmaması için engel yok esasında, olmasını istemeyince biteceği an'a kadar, aşk kadındır daima ve türevlerinde kadın neyse, ona benzer elleri, bacakları, saçları ve belki de en çok içten içe daima kanayan, en sonda yağmur olup yanaklardan akan yaşları...

Bana aşktan bahset, bana aşkı anlat! Ben biçare kulum, ben ellerinden tutamam güllerin, ellerimi kanatır dikenleri. Beyhude geçen ömrüme, sevgilerin yolunu bulmayan, biçare kaldığım şu dünya içinde, bana aşktan, sevmekten, yaşamaktan bahset! Ben, zihnimin düşsel avuntularında aynı kitabın ezberini yapan...

...yosma dudaklarımızda, artık sokaklarda dahi hükmümüz geçmiyor. Güzelliğimizi çoktan kaybettik sahibi ve hızla düşüp, kırdık aynalarımızı. Merhaba gerçek!


Sevmek günahsa, ki günah ellerinde taşır cehennemi, öyle de sevmelerle beslenir ölümsel haykırışların müzik kutuları. Sever herkes müzikleri, sever gitarı, kemanı, çelloyu...Belki de dinlemek için yüreğine sıkıştırdığı ölü kuşların terennümlerini...

Reel değil hiçbiri, izi belki de!

Bana aşkı anlat!

''Mecnun çöllere düşmüştü. Ağzında zikir gibiydi; ‘Leyla, Leyla…’ Ferhat muhabbetin azabında dağları delebilecek kadar sabırla aşka tutuşup, yanmıştı. Züleyha her görüşünde aşığının yüzünü, ölmek istiyordu; aşkının muradına erercesine acılar çektiğini düşünüp ve ölmek!''

Susayım mı, para mı verecek misin kahırdan yana ey aşk?

Çektiğim yetmedi mi, ki düşüyorsun üzerime?



Hürmetle, güzeldi şiir...