Çelişkinin OrtasıÇelişkinin Ortası somurtkan bir yazgıya çaldı bu temmuz kuyusunu kazdık bütün ayrılık dolu yazların temmuz bulutları somurtkanlaşınca gözlerimi açtığım yağmurlu sabahlarda andım gidişini en güzel varlığımı çelişkinin ortası uzunca bir kiraz dalıydı asılıp kırdığımız serin kokusuyla büyülü seni severken öğrendiğim tek kötülük gibi özlemek aydınlığını kendime acımadan soluksuz kelimesi kelimesine doğruydu içtim beyazlığını gülüşünle biçimlendi ilkyazın naif serüveni askıya aldım bütün adreslerini kalabalık sokakların ve isterse yalnızlığımda kağıttan gemiler yüzdüredursun dar vakitler yüzü ağaran yeryüzü olacak sonunda bu maskaralığın esmer şaşkınlıkları bırakacak kentler kaldırım ağaçları Kağan İşçen |