gölgesel yansımalaraynalara bakmaktan geliyorum dedi gölge görmesem de kendimi bakıyorum işte hani laf ola beri gele hem entellektüel birikimler de biriktiriyorum ceplerimde üstü kalsın diye saçmak içim muhabbetlerde... balon balon ego üflüyorum nefes nefese bir ezber bir hafıza ki sormayın az biraz daha hacim için binbir telaş içinde... üfürdüklerime kendim inanmış gibi yapınca bir de güneş tepeden biraz aşınca hele de ortam alkolle sulanmışsa bir dev oluyorum icabında hönkürüyorum ağzımdan alevler saça saça gölgelerin gücü adına saygısızlık etmesinler deyu bana... her sabah güneş doğunca ve ben tüm heybetimle yattığım yatağımdan yokluğa uyanınca şimdi kimin peşine takılıp önünde büyüsem diye düşünmeye başlıyorum kara kara gölge olmak zor vesselam inanmazsanız sorun/ acımasız aynalara... aslında bunları diyordu bana kulaklarımı iğfal eden laf bombardımanlarının ardında saygı dileniyordu ısrarla saygı... oysa saygı uydurulabilir bir şeydi sevgiden artakalan her boşluğa |
pek beğendim şaheseri.