yenilgizaman’ın mayınlı yollarından akşamların hain pusularından yasak savdığım sevdalardan ve kendime gurbet varlığımdan kaçıp gelmiştim herkesten sakladığım kullanılmamış anları hüzünlerden kaçırdığım ıslanmamış bakışları az hasarlı düşlerimi ve hafif yaralı gülüşlerimi toplayıp gelmiştim nerden bilirdim ki / sen paslı bir kilit vurup yüreğine kendinden bile çekip gitmiştin yenilmiştin kentlerin yağmalanmıştı tutsak düşlerin gülüşün yasaktı uzak gözlerin yoktu ellerin yenilmişim |
güzel şiiri yazan kalemi ve yüreği kutlarım.
tebrikler selamlar.