GEL
Ağır bir sorunun altında kalmıştır yalnızlığım
uçsuz bucaksız hayaller konvoyundan gerçeklere, gözünü kan bürümüş gerçeklere yol almaktayım. bilinmez uçurumlardan karanlık dehlizlere yuvarlanmaktayım... kar taneleri bir bir öperken dudaklarımı sensizliğin vakur bakışlı soğuğunda ,ölümle raks etmekteyim. kimsesizliğim biliyor ki sensiz bir başıma kimsesizliklerdeyim. kolum kanadım kırık kanıyor tüm umutlarım karanlığın vehminde bir çiçeğin muştusunda seni aramaktayım, ellerindeki beyaz gül gibi, o susuzluktan ben sensizliğin yangınından solmaktayım. ateş vurdukça bedenime ukbada senin hasretinledir darmadağınıklığım. ne olur gel sensizlikte seni yaşayıp,sana uyuyup,sana uyanmaktayım... ne olur gel karanlığın vehminde boşlukta ellerim seni aramaktayım... ne olur gel kar gibi sensizlikten bir beyaz gül gibi ürkekliğimin gölgesinde çırpınmaktayım... |