Unutma Ustası (Gerçeküstü ya da Üstgerçek -Yok Farkı)
I
unutulmuş-renksiz-muğlak bi’ resim: ya yeryüzü bir buluttu ya da gökyüzü (ah kutsal orospu) / üzerimize kusmuştu I/I merhaba unutma ustası budur çoktan unuttuğum adım ve özümdür / unutuşa özdeş sancım yani ya hiçbir şey görmedim ya da hiçbir şeydi / gördüklerim I/II karanlık içinde kapkara bir leke: a. sonsuzluk sonu kuğu dansı b. yalnızlığın anaerkil canavarı c. belki azıdişimizdeki eril ağrı d. ya da kalbi kırık kum saatleri içinde / ruhani kart zamparaların ilkel zamanlar çağrısı e. sadece yumurta aklarında beliren sus payı I/III bir-iki-üç! unutma zamanı unutuş önce: unut kökünün fiilimsileştirilmiş hallerinden herhangi biri sonra: önemsiz bir vicdan meselesi… II Unutulmuş-uzun-ırak-bi’ düşünce ya yüzün avuçlarımdı ya da avuçlarımdaydı (ah sevgi öksüzü) / yüzünün öyküsü II/I merhaba ben unutma ustası öncesini ya da sonrasını ya da hem öncesini hem sonrasını / unuttuğum adımın / yoktur bir öncesi-sonrası / ya da ortası II/II bembeyaz bir nokta sonsuz beyazda: a. bir orkinos bardağı artı rakı balığı b. uzaylı bir hemstır veya kurbağa c. dünya kayması ve dilek tutma d. gerçeküstü ya da üstgerçek -yok farkı / en nihayetinde önemsiz bir çeviri hatası e. kızartılmış bir peygamber devesi yahut bol soslu denizanası II/III önce: bir gece yarısı zamparalığı sonra: böbreklere vuran katmerli bir sancı / ve elbette mide bulantısı bir-iki-üç! unuttum / unuttuğumu… III unutulmuş-tuhaf-saçmasapan bi’ düş ya çıldırmıştı insanlar ya da insanlaşmıştı (ah neye yarar) / bütün çılgınlıklar III/I merhaba benim bu unutma ustası hatırladınız mı (ya da tutsağı) hani yakılmış başı sonu kayıp ve bir tekrar yasası / ortası unutuyorum bir kez daha bu kim bilir kaçıncı III/II çıkan nedir ortaya çarpışınca akla kara: a. balmumundan heykeller müzesi b. sessizliğin yalın öfkesi c. akbabaların kimlik değiştirmesi d. ya da altyapı yetersizliğinden kaynaklanan / trajik bir trafik kazası -üç ölü beş yaralı e. sadece düş macunsuzluktan mütevellit düş tartarı III/III sonra: her kıyasıya düşüşte sonlu ve sonsuzdur dünya oysa ne çok ne çok çığlık tüketilmiştir / aldanışlara önce: ki budur unutuluşun bedeli bir daha hatırlanmazsın / bir daha asla ve… bir-iki-üç! unuttum galiba… Epilog: çek ellerini üstümden sen kokmak istemiyorum unutuşun baş düşmanıdır çünkü / aşkın tiksindirici kokusu… |
Sonra unuttum.
Tebrikler şair!