Arada Kalan
Arada Kalan
emeğin kurduğu dürüstlüktür aşkla büyütmek renkleri dipsiz gül yordamıyla bulduğum sonuçlarda sonsuz karşılıksız sevmeler toplamıdır ani serüvenlerinde şaşakaldığım gözbebeklerin... hoşçakaldı başlamak aslında acımasız bir duyarlılıkta en yetkili zamanı saat kadranlarına hapsedilmişse bütün akıp giden yani kaldırımlı ağartıcı tetiklenmelerin... kan gövdeyi götürdü gövde şiiri arada kalan tenha boşlukta sevdim seni asıl şiiri anlattı doğallık sanata bütün kötülük dağılacak bilinciyle kesmeden umudu şahdamarından şarkımızın ayakları üşümemiş özgürlüğümüzün teni... sıkıntılı yürüyüşlerden artakalarak güzleştim çizmeyi öğrenemediğim çaylak sonbahar ağaçlarında ve içeriği boş intiharlara imrenerek susakaldım ölüme kuma getirdiğim ıssızlığa bile yabancı şimdi kirpiklerim...gözlerimi açamıyorum... Kağan İşçen |