Gittikçe kokuyor şehir
Gittikçe kopuyor şehir
Gittikçe kokuyor şehir Bir koyu seher vakti asılı duran yalnızlık, İşlendikçe ellerindeki oyalara Yazmanda belirir kara bir hüzün Ağlarsın gözyaşlarınla hayallerini yıkayarak Dökersin Dicle’nin sularına Tırnaklarından acılarını kazıyarak Yağmur yağıyor şehre Sıcak bir gecenin koynuna sığınarak Yağmur yağıyor şehre Sen görmüyorsun Kirpiklerine düşen ıslaklık bundan Dicle’nin sularına dökülen acıların Buhar olup düşmekte saçlarına Yağmur yağıyor Sen görmesen de sağanak bir yağış hakim odama Selçuk ERKİ |