Zindaney karamsarlık topla eteklerini savuş geldiğin gibi çık zihnimin kıvrımlarından bırak aydınlansın dünyam bir çocuğun gözlerinde bulayım kendimi fikrimin inceldiği yerde kopmasın kıyamet yeter kandil gibi yanarken duvarlarımda acı ellerim okşamasın boşluğu sude nur haylazca |