Sonsuza karanlık aşksevdanın acısına yumdum gözlerimi bu gece; aşk akar sonsuzu bulur kalbimde beklenilenin insafına kalmış acıkmışlık ey gözleri kör ruh ten har sabahı bulmayan düş genzimde düğüm ne yana dönsem yalnızlık üşüdüğüm yerdeyim ey karanlık şehir ellerinde iplerim bırak kendime dönüp öleyim sude nur haylazca |