15.06

2011
Ve Uyanmam Bir Daha
Kağan İşçen




kararmıştı dolmuşun camları
is dolu ilk akşam yağmurlarıyla
yıldızlar tedirgin çipillenişli
kirpiklerindeki umarsızlık gibi
bunca telaşın içinde
yalnızlığı bile unutuyorum
hilal yüzlüm hangi gecedesin? ...

ateşim pas tutmaz
çünkü sana yanarım
yanışım tiz temiz
öylesine yanarım ki sana
hangi koyda olursan ol
gönlüm pusulasız
kanarım meltemlerine
aptal...saf...

yanımdaysan
bırakırım ölmek düşüncelerini
ölüm kendi halini düşünsün sonrası
sonrası
yanımdaysan
sonrasızlıktır...

yazla gelen düş kırıklığıdır
bitmez ürpermelerimin sıklığı
yollar tozlu günler uzun
haylaz bir temmuza yakalandım sensiz
zangır zangır üşüyorum
ustasıyım ayrılığının
inci dişli gülüşlerinin çırağı
uzat alnını...

varlığınla öpüşsün tüm varlığım
güneşinle avunsun şu yeryüzü
sensiz hiçbir uykuya dalmak istemiyorum
kaşlarına umut öyküleri yazmazsam
bir uyurum
ve uyanmam bir daha...



kağan işçen