NERDEYSE ŞAİRE DÖNDÜM SAYENDE
Her halin kalbimce bir gül destesi
Ebemkuşağından daha da renkli Sesin kulağımda aşkın bestesi Huzur tınıları kadar ahenkli Gözlerin güneşin batmayan hali Bakışın ruhuma dökülen nehir Hilal kaşlarınsa bir ay meali Uzun kirpiklerin bitimsiz şiir Ellerin incecik hele kokusu Kazara dokunsam nefes alırım Oluşur içimde bir haz dokusu Heyecandan öyle donup kalırım Tam sana açılıp ulaşmak varken Korkum der “halt etme otur yerine” Vuslat sarayında buluşmak varken Bu yüzden çıkamam aşk seferine Öylece günlerim aylarım geçer Tabii bunlardan haberin yoktur Umutla derim ki “o beni seçer” O yüzden takatim ve sabrım çoktur Lakin sen de bir kez bana bakmadın Bu gidişle bilmem ne yapacağım Bir işve yapmadın işmar çakmadın Ki yapsan ağzımla kuş kapacağım Nerdeyse şaire döndüm sayende Anlayasın diye yaza yaza ben Hiç mi yükselmedim gönül payende Halimi görmezsin ah gülüm neden İHSAN TURHAN |
neredeyse!!!!
yüreğine sağlık arkadaşım
selam ve saygılar