Alayına Eyvallah
Hiçbir hayalim yokken bana bir hayal sunan
Sonra yalnız bırakan “sevdiğime” eyvallah Başkasıyla dertlenip, gelip bende avunan Dert bitince kaybolan “sövdüğüme” eyvallah Ayrılık limanında bekliyorken gemimi Yazdığım bu şiirle ettiğim sitemimi Okuyarak, demeyip “yahu İhsan sen de mi?” Beni anladı diye “övdüğüme” eyvallah Eyvallah kim var ise, eyvallah kim yok ise Eyvallah kim benden az, kim ki benden çok ise “Hayat” denen sofrada eyvallah kim tok ise Kendimi çöl eylerken “yağdığıma” eyvallah Bakışıyla eş tutup gökte güneşi ayı Hiç hesapsız verdiğim “gönül” denen sarayı “Ab-ı hayat” denilen o iksiri şifayı Gözlerinin içinden “sağdığıma” eyvallah Elbet ben de insanım, elbette vardır hatam! Bir bilen var mıdır ki kim eksik kim tastamam? Eksiğimle fazlamla her şeye deyip tamam Hep dik duran boynumu “eğdiğime” eyvallah Az sonra bineceğim gidişin son gemisi Kimi el sallayacak, görmeyecek kimisi Bembeyaz yüreğime “o bıraktı bu isi” Demeden, yüreğimle “değdiğime” eyvallah… İhsan Turhan / 20 Temmuz 2016 |
Sevgi, saygı ve selamlarımla, hoş çakalın...