SEN
İtiraf ediyorum; sen benim mantık sızım
Sol yanımın sahibi nabzımın inadısın Yokluğunda biçare, cahilim, mantıksızım Çünkü sen varlığınla fikrimin kanadısın Gözümün bebeğinde aşkın aşikâr hali Yazdığım her şiirin başlangıcı, finali Korkum yok yazıyorum okusun tüm ahali Sen ki şair kalbimin şiirsel miladısın Senli anlar kutsanmış, günler, aylar şaheser Varlığın aşk-ı cennet, busen busemde Kevser Nasıl anlatsın seni benim yazdığım eser Sen İstanbul Boğazı doğunun Fırat’ısın Tabiatın ahengi gökyüzümün rengisin Kalemin kifayette kaybettiği cengisin Aslı, Şirin, Leyla’nın imgesel mihengisin Sen şairin mecburu, mısranın Sırat’ısın Tüm renklerin cümbüşü, ziynetlerin sarısı Kovan olsa şu kalbim, kraliçe arısı Yarım olan ne’m varsa tamamlayan yarısı Ömrüme akit koyan mutluluk beratısın Sen ruhumu süsleyen duygusal aşk perçemi Sen ikinci baharım, ömrümün en son demi Sen mutluluk şifamsın, her yaramın merhemi Fikrimin ve zikrimin menzili muradısın İHSAN TURHAN /3 Ağustos 2010 |
eyvallah...