En sona akar oldum
Siz ölüm korkusuyla kabuslar görün durun
Ben ruhumu ölüme çoktan dost eylemişim Siz geçici dünyada hayaller örün durun Ben çının kapısına, beni post eylemişim Çünkü ben inancımı canı verenden alıp Ondan gelen her şeye kalben“eyvallah” dedim Hangi kul büyüklense, ben o kadar alçalıp Ki her alçalışıma kalben “inşirah” dedim Çünkü ben etrafıma bakarken gönlüm ile Beşeri gözlerimi şer bilip oydum artık Aynada suretime, deyip “bak şu sefile” En fenanın içine kendimi koydum artık Bildiğimi sandığım ne var ise aklımda Gece sona ererken yeniden tarttım her gün Baktım ki hep biçare yüreğim de aklım da Ve eksiğim dedikçe işe bak arttım her gün Bu yüzden ki ben her gün ölümün kıyısında Gülümseyen gözlerle etrafa bakar oldum Bu yüzden ki ben vaktin geçen her sayısında En huzurlu halimle, en sona akar oldum İhsan Turhan / 20 mayıs 2016 |