ANLARSIN BELKİ
Yormayan hayatın, seni bıkmadan
Yorduğunda, beni anlarsın belki Yokluğun en keskin anında zaman Durduğunda, beni anlarsın belki Sanma ki sadece sağdan ve soldan Kahpece, alçakça en arsız yoldan Çakaldan beterler seni dört koldan Sardığında, beni anlarsın belki Çıkmaza dönünce gittiğin yollar Sarılmaz olunca sarılan kollar Ve seni, sevdiğin övdüğün kullar Vurduğunda, beni anlarsın belki Ayırt edemezken yaşı kuruyu Ayırt edemezken eğri doğruyu Hayat sana hem de en zor soruyu Sorduğunda, beni anlarsın belki “Hep olmaz çıkınca dünya işleri” Deyip “Kaybolurmuş kul gülüşleri” Dahası, olmaza olur düşleri Kurduğunda, beni anlarsın belki Dileğim bunları yaşama ama Dilek kar etmiyor gerçek yaşama! Bir gün elbisende büyük bir yama Gördüğünde, beni anlarsın belki İHSAN TURHAN _ 24 Ocak 2015 |