Sevda
Gündüzde güneşi, gecede ayı
Hep odur sanmanın adıdır sevda Onunla süsleyip gece rüyayı Onla uyanmanın adıdır sevda Nazını, derdini, hatta cevrini Çekip, hoş bularak her tür nevrini Dahası ömrünün bütün devrini Bir ona sunmanın adıdır sevda Bazen bir bakışla seni alana Bazen ömür veren, bazen çalana Ki doğru sandığın birçok yalana İnanıp, kanmanın adıdır sevda Bir kere kalbinde olmuşsa hâsıl Kim ne derse desin boştur velhasıl Kimse bilmese de niçin ve nasıl Dumansız yanmanın adıdır sevda Kırk kez girsen bile kalbinle cenge Yenilen olursun hep budur denge Çünkü “Yok” dediğin “Her türlü renge” Bin kez boyanmanın adıdır sevda Sayısız güçlüğe yenilmiş iken “Bu sondu elveda” denilmiş iken Yemin gemisine binilmiş iken İnip dayanmanın adıdır sevda İhsan Turhan / 28 Ocak 2016 |