II- karıncalara ağzıyla su taşıyan sabiden cennet dileniyorum aşkı aşırdığım kadınların vebaliyle asılırken boynumdan
III- alnı secdeye değmemiş adamın küfürlü dilinden din dersi alan kalbimin bulûğ çağlarındaki imanını cami ile mektep arasında bir çukura gömdüler
IV- komünist şarkılara ev sahipliği yapardı dudaklarım aklımın kan ile harmanlamasından değildi meramım yol gözleyen anaların göğüs ağrısını dindirme telaşıydı sol yumruğumun devamlı havaya kalkması…
V- kamyonuyla umut taşıyan babamın bakışlarına yenildi anarşist oyunlardan öteye gitmedi yarım bıraktığım kavga kanunsuz yürüyüşlerden, eylemsiz geçmeyen günlerden arşive kaldırdığım şiir defterimin tozlu sayfaları arasında kurumuş bir parça çam dalı saklı kaldı yitirdiklerimden geriye
VI- ismini bilmediğim dengbejlerin korsan ezgilerinde içlenirdim her defasında söylenirdi anam ‘yakalanacağsan oğul/yanacağsan’ titreyen düşlerime bile fişlenmeyi reva görerek yazık edilirdi dişlerimin gıcırtısından zelzele olurdu, incinmesin diye ceylan’ım sıvası dökülmüş nemli duvarlarda yankı bulurdu tebessümüm boş ver be ana hamiline yazılan hayatlar bizim değildi nasılsa
VII- mezopotamya ırkına mensup bir şairin kaleminde şiirdi gençliğim oysa –büyüdüğümde şairlerin tırnağı olacaktım-önce...olamadım sonra fıratın döşünde akan kırmızılara ağla(r)dım kimi zaman çığ altında kalırdı çiğdemler/cudinin acımasız parmağı tetiklendikçe karşıdan göz kırpardı munzur/üzerinde dolaştıkça kara bulutlar iki parmağını güneşe doğru doğrultarak ‘’ben ölmedim ben öl….’’ bu kadar kibirli olma munzur/altı-üstü biraz ölüp kendimize geleceğiz
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
7Stran şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
7Stran şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Öyle bir şiir ki... Bir çocuğun,bir gencin Umutların ve hayal kırıklıklarının, Acılar karşısında yitirilen tebessümlerin öyküsü bu şiir Aslında hepimizin gönlünden geçen umudun- umutsuzlukların,özlemlerin,ayrılıkların öyküsü...
Şiirinde ''Büyüyünce şairlerin tırnağı olacaktım, olamadım'' demişsin ya usta, Bence emeğin,özverin ve güzel yüreğinle hem iyi bir dost hem çok iyi bir şairsin.. Tebrik ederim..
Şimdi bir başlasam o kadar çok şey var ki söyleyeceğim bu şiire... Ama iyi ama kötü, özüne dair tabii, sesine seslenişine... Lakin öyle güzeldi ki mezopotamyalı bir çocuğun sesi/seslenişi...Ve dillendiren, seslendiren ses öyle güzeldi ki susturdu beni.
'VII- mezopotamya ırkına mensup bir şairin kaleminde şiirdi gençliğim oysa –büyüdüğümde şairlerin tırnağı olacaktım-önce...olamadım sonra fıratın döşünde akan kırmızılara ağla(r)dım kimi zaman çığ altında kalırdı çiğdemler/cudinin acımasız parmağı tetiklendikçe karşıdan göz kırpardı munzur/üzerinde dolaştıkça kara bulutlar iki parmağını güneşe doğru doğrultarak ‘’ben ölmedim ben öl….’’ bu kadar kibirli olma munzur/altı-üstü biraz ölüp kendimize geleceğiz'
şiir gerçekten 'ŞİİR'..bir bütün olarak çok etkileyici.dizeleri ayırmak istemezdim,ancak alıntıladığım 7 dize adeta 7 ciltlik bir 'TARİHİN' özeti gibiydi.kutlarım.saygı ile... NOT:yazık ,bu güzel şiri ancak bu akşam okuyabildim.
tersten okunuyor şiirin şairim, bir kaç kitap, broşür dergi kan kırmızı duvar yazıları, yanık telsiz sesleri, apoletli potinler soğuk namlular bir kaç devriye alçak uçuş gürültüleri kırık bir kaç şarjor vel hasıl şair, yasaklı dilllerin sürgün şehirlerinde sessiz çığlık protestoları geçti gözlerimden... yorgun düşmemek sayıklamamak içten içe sur diplerine yaslanıp bir mahleyi kotikan tütünü içmemek elde değil... ...diyorum ki ; şair, tam bitti derken vur hüznü'nü dicle'nin kırmızı yanlarına..ki; olmazsa bir neden.. yıkanırmıydık.. Fıratın kan kıyısında..
/Düşer dillerden böyle imlası bozuk, öznesi yitik, intiharfler!
Selametle...
geceler7 tarafından 8/23/2011 12:43:40 AM zamanında düzenlenmiştir.
IV- komünist şarkılara ev sahipliği yapardı dudaklarım aklımın kan ile harmanlamasından değildi meramım yol gözleyen anaların göğüs ağrısını dindirme telaşıydı sol yumruğumun devamlı havaya kalkması…"
Payıma alsam bu dizeleri..".Mükemmeldi şair'in tırnağı""...tebrik edilmez şiir ve fakat; tebrik ederim. "altı-üstü biraz ölüp kendimize geleceğiz"" Saygılarımla NeNa
şiire yorum yapıp yapmadığımı inan hatırlamıyorum ama okumuş ve çok etkilenmiştim..ilk fırsatta bir kez daha okuyacaktım bu günmüş eski yorumum varsa da fazla yorum göz çıkarmaz..
hani şair olamadım demişsin ya Cömert ben her satrında şairin hasını görüyorum Tanrım eskidikçe eksiliyorum demişsin ya ben tastamam kendini bulmuş bir adam gibi adam buluyorum...
Tüm samimiyetimle her bir satrı eleştrisi özeleştirisi ile müthiş bir kimlik ve çok güzel bir şiir çocukluğun estirdiği rüzgarlarda hangimiz savrulmadık ilk delikanlılığın gözü karalığında hangimiz analarımızı ağlatmadık ki
saygıyı hak eden büyük kalem yolun açık olsun bu arada sevgili Nebiha 'ya katkıları için çok teşekkürler şiire ruh vermiş sevgilerimle
Şarkıları hangi dilde söylediğimiz değil mesele. Hangi camide, hangi havrada, hangi kilisede el açtığımız da değil. Tüm mesele sevebilmek insanı. Tüm mesele güzel insanların varlığına inanmak.
Sen mezopotamyalısın, ben asyalı. Oysa ikimizin de yarası aynı. İnsanız .
Var olasın güzel insan kardeşim Cömert.
...
su yolu tarafından 6/13/2011 12:43:56 PM zamanında düzenlenmiştir.
ben nereliyim toprağa bağımlı kalmak zorunda değil ki sınırlarım benim bitmez anlamlarım var her hareketimde nice şiir çıkar her silkelenişimde baya şehir içimi yakar konuşmak sadece alfabeye mecbur değil ki
ben nereliyim kim diyebilir şu köy aynı kalabilir biraz sonra kim iddia edebilir dicle û fırat mutluluğa hep yakındır kim asya'yı avrupa renk g/örebilir kim gökyüzü olmadan başının üstüne mavi çizebilir aynı kalmak mı zor/farklı takılmak mı kolay
ben nereliiyim tanım olmadan cümle kurulamaz mı sevgili gelmeden gül koklanamaz mı el uzatılmadan kardeşlik dile gelemez mi
illa savaş mı olacak kalpler arasında illa kanadı mı kırılacak mardin güvercinlerin
............................ Mehmet Selim ÇİÇEK 17 Haziran 2011,,,15.50 Mardin
Güne düşerek değerini bulmş şiir şiirin dokusundaki doğallık anlatım akıcılığı ve yorum enfes olmuş Kutlarım şairi gecikmelide olsa okumanın hazzını aldım
Ve o tebessüm ki şiir'den çocuklar doğurdukça biz sözcükler yutkunuruz avuç avuç..
Ritmi, ahengi, temiz dil'i, duygusu, kalemin şiire hakimiyeti ve tabiki bütünselliğin o ince duruşuyla müthiş bir şiir şöleniydi.. İyi ki şiirdesin Canyoldaşım,kaleminle bir kez daha gurur duydum..
Şiire yürek sesini katan sevgili Kalimera'yı ve seni yürekten kutluyorum.. teşekkürler..
şimdi okudum ve çok beğendim. özellikle son mısradaki yakarışınız vurdu beni.aynı korkuları yaşıyor ve aynı duaya sığınıyorum zaman zaman. eksilip kaybolmaktan korkan benliğimin haykırışını buldum mısralarınızda. sevgiyle ve tam kalın.
I- karıncalara ağzıyla su taşıyan sabiden cennet dileniyorum aşkı aşırdığım kadınların vebaliyle asılırken boynumdan Kutlarım....Sevgili Kalimira da en mükemmeliyle... Saygılarımla...
Her satırı, her dizesi ayrı bir sarsıntı. Kaçıncı kez dinledim, kaç kez daha dinleyeceğim kimbilir. Kalimera'nın sesiyle buluşan Cömert bir yüreğin muhteşem dansı... Kutlarım sizi...
herkes bir gün öyle yada böyle yada oradan yada buradan bi şekilde eksikliğinin eksildiğinin farkına varıyor belki bi yaştan sonra bu yüzden büyümek istemiyor insan büyümek istemiyor çünkü büyüyenleri eline tutuşturdukları kavga malzemeleriyle darağaçlarına davet ediyorlar rüyadan uyanmış gibi gözlerimizi açmamız da işe yaramıyor yakalanmışız -bu bana dokunmaz dediğimiz- cellatlara... kaç yola girip çıkıyoruz kaç durakta durup "bekle" denilen şeyleri bekliyoruz kaç "aslında hiç gerçekleşmeyecek" müjde bıraktılar büyük ! avuçlarımıza...
belki herhangi bir çocuktan daha kolay kandırılıyoruz bin çocuk milyon çocuk çiziyor gördüklerinden sonra ismimizi
yalvarıyoruz tanrım tamamla bizi
ama bir çocuk çizmişken duayla ismimizi tanrı bizimkini neden kabul etsin ki....
-şiir hangi iklimlerde geziniyor bilmiyorum ama bende gezindiği iklim bu...
Güne düşmeden evvel de çok büyük beğeniyle okumuş naçizane yorumlamaya çalışmıştım zaten. Yine okumak bir de dinlemek ve bir kez daha gönülden kutlamak için geldim...
Çok yakışmış çok yaraşmış yerine. Çok güzeldi çoook... Müzik ve yorumlamayla da ayrıca lezzetlenmiş.
Hiç susmasın kaleminiz/yüreğiniz 'Şair' hiç susturulmasın. Siz yazın hep, hep yazın... Şiir okuttunuz bize. Hem de ne 'Şiir'. Offf ki off dedirtenden.
Gerçek bir şiir okudum ve dinledim. İlk defa bir şiir benim içimi titretti. Demek ki şiir dediğin böyle olmalıymış. İnsan ta yüreğinde hissedip titremeliymiş. Öyle de oldu. Titredim adeta. Ağladım.
Şiiri yazan değerli kalemi, yorumlayan güzel yüreği içtenlikle kutluyorum.
Şiiri okuduğumda güne geleceğini anlamıştım.Yorum yazmak için zamanım yoktu.Puan vereyim dedim yokmuş. alnı secdeye değmemiş adamın küfürlü dilinden din dersi alan kalbimin bulûğ çağlarındaki imanı cami ile mektep arasında bir çukura gömdüler ....O kadar doğru ki..O yüzden bugünlere geldik zaten.. Kutluyorum. kardeşimin mısralarını ve yüreğini..Tebrikler.. Slm ve dua ile..ESRA
Daha önce de okumuştum.Ama Kalimeranı nın yorumuyla farklı ir anlam kazanmış. Günün seçkisini kutluyorum. Her iki arkadaşımı da kutluyorum. Selam sevgiler.
Dün gecedışardan defalarca okudum şiiri okudum okudum. İnan nabzımı attırmakla beraber olduğum yere çiviledi ''Heft stran'' Uzun uzadıya yorum yazmanın da pek bir manası yok şiirin gözbebeğinden içtim kanlı gözyaşlarını.
Sana t/uzak diyarlardan sesleniyorum Botan Ölümün kol gezdiği, topraklarından kan fışkıran Esmer tenli çocukların gözlerinde Çığlık çığlığa bir isyan kopan topraklardan
Avuçlarım kanla karışık toprak kokuyor Bu öyle bir yaşam ki Hani anlatmaya kalksam Kısır kalır tümcelerim
Şimdi kaçıncı hüznü devirdiğimi Bir de ellerimi göğe nasıl çaresiz çevirdiğimi Anlatamam
Susarım çoğu zaman bilirsin Ölüm rengi gecelerin payımıza düştüğü Dar sokaklarında yalınayakla Seksek oynayan çocukların Geleceklerinin haczedildiğini bilmeden Oynayan günahsız çocukların diyarından
hayat ne yokuşlara sürdün beni kimi yürüdüğümü bildim kimi niye yürüdüm bilemedim.... kimi zaman babamın bakışları değdi gözüme kimi giden canların sızısı düştü yüreğime kendimi keşfin arefesindeyim... bir araf ki sorma çeperim... medet Ya'Rab medet aklımın kuyusundayım tut elimden çıkar kalırsam kendi başıma inan daha çok tökezlerim................................
bu kalemi ne kadar es geçtim..hayfındayım....
esmize tarafından 5/6/2011 8:12:07 PM zamanında düzenlenmiştir.
'Şii' düşmüş güne 'Şiir'. En okunasından hem de. Emekti.
Yorum yazmakta çok zorlandığım bir kalemsiniz. Zira bir çok şiirde olduğu gibi konu sevgili, sevda, hüzün, yalnızlık, siyasi, kızgınlık, hiciv vs. denemiyor sizin 'Şiir'lerinize. Hepsi, hiç biri çünkü...
Farklı. Hakikaten çok farklı kaleminiz. Dur oku. Dön oku... Yaşam kokuyor. Yaşamak. Hayatın içi ve yaşanmış/yaşanmamışlıklar. Hayata bakış.
Kısaca ve özetle bir hayat öyküsü tüm yazdıklarınız. Kurgu, senaryo olmaksızın birebir işte ben buyum böyleyim, benim yaşamım yüreğim bu diyen.
Stran ne demek bilmiyordum. İnternetten öğrendiğim kadarıyla 'türkü, şarkı' demekmiş. Türkiye 7 coğrafi bölgeden oluşuyorsa ve daha 'Şiir' başlığında diyor ki 'Şair', Türkiye'nin her yerinde, hiç birini ayırmadan tüm bölgelerde türküler, şarkılar, türkülerdeki ağıtlar, hüzünler, sevdalar, insanlık/insansızlıklar var. Ben ayırt etmeksiniz onların içindenim. Ben tüm bölgelerdenim. Ben türkülerde, türkülerle ç/ağlayan, yaşayanım.
Devam edilen satırlarda da ; Okuyucuya 'Şair'in hayatı hayata bakışı hayatla hayatın içindekilerle, kendiyle yüzleşmesi sunuluyor. Çocukluk.. Gençlik. Yetişkinlik.. Ana, babayla ortak yaşamı, aile içinde ve sonrasında isteği dışında kendisinin yapıp/yapamadıkları, yarım kalmışlıkları, pişmanlıkları, nerden nereye geldim-gittim, dava fikir insan, yürek dedim, gittim gördüm ki gördüklerim acıttı, tamamlanayım derken, eksildim, eskidim dedirtten keşke'leri...
Çok güzeldli çok... Yürekten kutluyorum 'Usta' Şair. Saygımla...
sera. tarafından 5/6/2011 6:12:16 PM zamanında düzenlenmiştir.
önce sıcak sıcak belemişler mevzileri sonra dupduru bir ırmakta ıslatıp dağbaşında dondurmuşlar geleceği sonrası ha ölüm ha açmış gülüm ister sağ kalksın ister sol kalksın yumruk değişen bişey yok oyun içinde oyun....................................saygımla tebrikler
IV- gazetelerde boy boy resmim /yoldan çıkmış diyorlar adıma afişlerde tutuşturmuş kanım sesimi üstünden teryüz olmuş binlerce yüreğin çığlığı geçmiş sanki oracıkta alıp tıkmışlar hücreye/"kolunu uzatsan duvar, başını kaldırsan tavan"
V- dar bir gediğe gönüllü girmiş, sıkışıp kalmışız ayak üstü acelemiz var toprağı ısıtmak ve elden bırakmamak için bu kuyruk git git bitmiyor bir türlü arkadaş! sol tarafımda yumruğu sıkılıyor göğsümün ve bir kurşunun ıslığı vız vız ötüyor başımda dumanlı!
VI- kömür gözlü bir şafak darmadağın etti bizi eskiden buralar yeşillikti, kayınlarla kaplı, sıra dağlı dizili bu damları samandan olan evler küçük ama herkese yeterdi şimdi harpten çıkmış gibi ayağımızın altından kayıyor kaldırımlar ve artık bel bağlamıyor ne bugüne ne yarına fabrika nöbetlerinde sabahlayan gariban çocuklar
VII- çêna Dersim şiirde hoyrat savurdu cümlelerini biri Gül'den kırmızı benim olsun ötekiler de Cömert'çe senin tırpalanan bunca acı, bunca keder merak etme be abi mevsimi geçince diner! çêna sayê uçurdu şimdi göğe iki yaralı güvercin biri tıpatıp bana benziyor diğeri de sana gagasında müjdeli haberi getiriyor/ mutlu olacağına dair sonraki günlerin...
Meral Gül...
offf be Can Abim sipariş şiir de çok zor oluyormuş...kaç saattir çıkamadım bir türlü şiirden...ama işte şiirin bu güzelliğini, böyle gelip yüreğime pat diye oturmasını ( gerçi bu inişe geçene kadar epey bir zorlandı) ve orda yatıya kalmasını çok seviyorum...
şiirin çok güzel...şiirle kafa kafaya verip dertleşmek, kendinden geçmek çok güzel...daha ne olsun be Abi...bundan iyisi can sağlığı...
konuşturan, yazdıran yüreğine ve emeğine sevgi ve saygıyla...kendine iyi bakasın...
Yasamak istiyorum yarindan cok kismetimden fazla ve direnmek insana yarasircasina --- ölüm ölenlerle yasar ölümüm korkunc hüznünü kalbinde tasiyanlar öldürdükleri yarinlarsa her gün bin kez ölür o insanlar...
Bir coğrafyanın derin izleri yaşamın tam ortasında. Biraz biraz yüzleşme biraz biraz çaresizlikle demlenmiş. "stran" türkü demekmiş. Tabiki yanılıyor da olabilirim, internetin yalancısıyım bu anlamda. Neden "7" diye düşündüm. Acaba tek bir coğrafyadan yedi bölgeye yayılan bir türkü müydü mezopotamya? Ya da şairin şiiri? Düşündümi... Fakat eksik coğrafya kültür bilgim sorularıma cevapsız bıraktı beni.
Şairin dili mi? O her zaman etkileyici. Gerek şiirlerinde hikâye ettiği tema gerekse de anlatım...
Şimdi, ben ne desem eksik kalacak... En iyisi, çileli anaların yüreğinden öpeyim ve ayrılayım sayfadan... Sen sana kal şiirlerinle başbaşa... şiir büyüt...