Gözyaşlı ÇorbaI. Ben sarmaşıkları hiç koklamam Ve papatyaları Çünkü size benzeyen her şey Ölüyor. II. Biliyor musun? Eğer her harfin bir kokusu olsaydı Ben içinden resim çıkan mentollü sakızların Ve limon kabuğunu ısıtan sıcacık ıhlamurların adını söylerdim. Anne… Benim hala biraz ellerim Birazcık da gözlerim var. III. Perde aralıklarından Ve balkona çıkan kadınlardan çok korkuyorum. IV. Bana dokunma. Ellerine inanmadığım hiçbir kadının Gözlerine bakmayacağım ! Ölü bir çiçeğin yaprağını okşayarak Şöyle dedim: Cennete gidersen O’nu öp. V. Sen çorbayı karıştırırken gözyaşların içine düşerdi. Yüzünü saklayıp çorba karıştırmaya devam eden her kadın Annedir. VI. Biliyor musun? Bugün kendime hazır domates çorbalarından… VII. Hepsini döktüm. Çok ağladım. |
yine okudum, yine hüzünlendim ve yine üşenmeden "her okuyuşumda ne kadar etkilendiğimi" tekrar yazmak istedim...