Kırık Notlar XXII. Su her şeyi ele geçirir Israrcılığını farkettirmeden. Usul usul yerleşir bulunduğu yere Ve bulunduğu yerden çok uzaklara... İşte böyledir su Ve eskimez hiç. Suyu gören gözler... Onlar eskir ama. II. Ve kabul edilebilir bir yaşam süresi ile Gözler kendinde saklar kendini Zehri güzelliği ve bazen Korkunç sinsiliğini... Bir şeylerin güzelliğine ikna olma savaşıyla Ve gördüğüne inanıp inanmama... (Gördüğüne asla inanma!) Gözler aldatır kendi kendini. III. Suyun görüp gözlerime hapsettiği Ve suyun çok uzaklara götürdüğü yaşadıklarım... Yıkıntıların bilgeliğiyle söylenir oradaki çocuklara -Orası neresi?- Her şeyi toplayıp getirmek istiyordum sana İşte ben bunları... bunları yaşadım diye An’ları ve duyduğum sesleri nesneleştirerek... -Bir tek böyle anlardın beni.- IV. Ölüm usul usul yerleşir Birdenbireliğine inat Kokular sesler ve gördükleriyle Ölüm ölümsüzlüğünü İşte böyle ilan eder. Sular ve gözler de öyle Hiçbir şey durduramaz onları Çünkü hatırlatmak Dünyanın en uzun işidir Boşlukta asılı kalmış milyon yılın içinde Kıvrılarak bana (bize) ulaşır. V. Sizce gözler boşlukta mı yaşar? Bence öyle... (Sular da öyle...) kıyıdaki adam |
Dünyanın en zor işidir!"
demiş şair... Bir gözün bir gözü görmediği ve bir elin bir ele ulaşamadığı şu dünyada...
Bir satır arasına saklanan ne varsa içindeki gizemi çözmeye gelir bazen su. Su bile unutur kaçıp gittiğini bazen.
Ben ne bir suyum bu şiir de, ne de sakin ve sevecen izleyici. Sonrası gelsin diye uzun uzun bekleyen yabancıyım.
İmrenerek, hasretimi bırakıyorum buraya. Daha uzun ve özlemle gelmek için.
Çok çok güzeldi Önderim!