Sezar, ihaneti sever, hainlerden nefret ederdi. PLÜTARKHOS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GÖKTEKİ ÖLÜLER
Devrim Dokdere
5,0 / 3 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 947 okunma
 GÖKTEKİ ÖLÜLER
Güneş doğarken geçtiler patikaları selamlayarak
İki buz mavisi gökyüzüne gülümseyen yıldızdılar. Yürekleri korlaşmış,saçları güneş sarısı, Öpüştüler bahar uykusundan uyanmadan... Süt beyazı ay’ın etrafında buluştular Renkleri matemin habercisi siyaha bürünmüş.. Konuşmaya başladılar; - Buralarda değilmiydi mezardan evimiz? Ay pusulasını şaşırmış olmalı.. -Gökyüzü tanrıları şaşırmaz! Ama güneş şaşırmıştı iklimleri... -Ah şu kirli savaşları hatırlatmasan! Hatırlatmıyorum,yaşıyorum onu benliğimde.... -Oysa ne güzeldi yaşarken koşmak bahara Acımadan kaçırdılar bizi karanlığın hücresine... Günlerce,aylarca,yıllarca hep konuştular Yalnız gelmeye başlayınca ölü çocuklar, Tüm evrenin gerçek sahibi olan çocuklara Ay’ın ve güneşin barışını anlattılar... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÖKTEKİ ÖLÜLER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 29.4.2011 13:01:03
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 947
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
SAYGILARIMLA